ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Απόψεις Πρώτο Θέμα

ΛΕΣΒΟΣ: Το χρονικό μιας πορείας προς το σκοταδισμό

Ηρακλής Πιτσιλαδής

Στις αυτοδιοικητικές και τις εθνικές εκλογές 2019, οι παρατάξεις της ΝΔ, όπως και άλλες δεξιότερες, κερδίζουν με βασική προεκλογική εξαγγελία την ανακοπή της «λαθρομετανάστευσης» και την απαλλαγή του νησιού από πρόσφυγες και μετανάστες. Το κλίμα είχε καλλιεργηθεί από την αρχή της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και από όλο σχεδόν το αντισυριζικό μέτωπο που κραύγαζε ότι η τότε κυβέρνηση άνοιξε τις πόρτες και τους καλοδεχόταν. Μιλούσαν για «ισλαμοποίηση» του νησιού, για τζιχαντιστές και κατασκόπους, για απολίτιστους και παραβατικούς. Χαρακτηριστικό των εκλογικών αποτελεσμάτων είναι η νίκη τη δεύτερη Κυριακή του ανεξάρτητου κ. Μουτζούρη, ο οποίος κατέβηκε με εντονότατα αντιπροσφυγική ατζέντα απέναντι στην επίσημη υποψήφια της ΝΔ Χρ. Καλογήρου, η οποία κράτησε μετριοπαθή στάση στο θέμα.

Αντιπροσφυγική ρητορική

Μετά τη νίκη της ΝΔ με εμπεδωμένο το αντιπροσφυγικό κλίμα στους ψηφοφόρους της σε όλη τη χώρα, πώς να αποσυμφορήσει τα νησιά πρώτης υποδοχής, μεταφέροντας πρόσφυγες σε δομές στην ηπειρωτική χώρα και να τους απογοητεύσει; Προτιμάει να κάψει τα νησιά και να ανεβάσει την αντιπροσφυγική ρητορική για να δημιουργήσει κλειστές δομές-φυλακές και να κάνει ακόμα πιο τραγική τη ζωή των προσφύγων, πράγμα που -όπως πιστεύει- θα λειτουργήσει και αποτρεπτικά για νέες αφίξεις.
Στο ΚΥΤ (Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης) της Μόριας που προεκλογικά είχε προσφυγικό πληθυσμό 5.500, το Νοέμβριο ξεπεράστηκαν οι 20.000. Η εξυπηρέτηση των στοιχειωδών ανθρώπινων αναγκών των αιτούντων άσυλο υποβαθμίστηκε ακόμα περισσότερο, αφού οι εργαζόμενοι στο ΚΥΤ τους τελευταίους μήνες έχουν μείνει ελάχιστοι λόγω γραφειοκρατικών προβλημάτων -όπως λένε- στην ανανέωση των συμβάσεων.
Οι ΜΚΟ που ασχολούνται με την ανακούφιση των αιτούντων άσυλο, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, στοχοποιήθηκαν με προσχηματικές αιτιολογήσεις του τύπου: κάνουν οικονομικές καταχρήσεις (σε πόρους που δεν προέρχονται από το ελληνικό κράτος), διευκολύνουν τους διακινητές για να έρχονται πρόσφυγες και να έχουν δουλειές κ.α.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της όχι να αποσυμφορήσει τα νησιά, αλλά να δημιουργήσει κλειστές δομές και να κρατάει τους νεοεισερχόμενους σ’ αυτά. Οι συνέπειες είναι ευνόητες. Όλες σχεδόν οι αυτοδιοικητικές παρατάξεις συντάχθηκαν στην κοινή απαίτηση: άμεση αποσυμφόρηση, όχι κλειστές δομές στα νησιά. Πέρα, όμως, από αυτή την κοινή απαίτηση είναι ολοφάνερος ο διχασμός μεταξύ αυτών που προβάλλουν αντιπροσφυγικές ή και ρατσιστικές απόψεις και των αλληλέγγυων, υποστηρικτών των δικαιωμάτων των προσφύγων. Στο μεγάλο συλλαλητήριο της 22ας Ιανουαρίου ηγεμονεύουν τα αντιπροσφυγικά συνθήματα και η αντίστοιχη ρητορική από τα μεγάφωνα.
Στις 3 Φεβρουαρίου οι πρόσφυγες του ΚΥΤ Μόριας έχουν πληροφορηθεί για την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε εξέταση πρώτα των αιτήσεων ασύλου εκείνων που ήρθαν στο νησί εντός του 2020, αφήνοντας τους προηγούμενους -που ήδη περιμένουν πολλούς μήνες. Επιχειρούν ειρηνική πορεία προς τη Μυτιλήνη, η οποία διαλύεται από τα ΜΑΤ. Επιστρέφοντας στον καταυλισμό μια – δυο εκατοντάδες από αυτούς περνούν μέσα από τον κεντρικό δρόμο του χωριού της Μόριας. Οι κάτοικοι χτυπούν τις καμπάνες, συγκεντρώνονται και βάζουν μπλόκα στις εισόδους του χωριού εμποδίζοντας πλέον τη διέλευση όχι μόνο των προσφύγων – μεταναστών, αλλά και των εργαζομένων σε ΜΚΟ και ξένων εθελοντών και αλληλέγγυων.
Είναι γεγονός ότι μέσα στην πενταετία που το ΚΥΤ βρίσκεται δίπλα στο χωριό των 1.500 κατοίκων, έχουν γίνει ορισμένες διαρρήξεις και αρκετές κλοπές φρούτων από τους κήπους και καταστροφή αρκετών ελαιοδέντρων γύρω του ΚΥΤ για καυσόξυλα για να ζεσταθούν. Ενοχλητική, επίσης, είναι για τους κατοίκους η καθημερινή διέλευση περισσότερων των χιλίων ξένων ανθρώπων από τον κύριο δρόμο – αγορά με τα καφενεία του χωριού (που έχει 1.500 κατοίκους), όπως και η δυσκολία των αυτοκινήτων από την κυκλοφορία προσφύγων στο δρόμο προς Μυτιλήνη.

Ακροδεξιές επιθέσεις

Η κυβέρνηση με την ΠΝΠ και με την αποστολή των ΜΑΤ για την υλοποίηση των επιτάξεων που επέβαλε, κλιμάκωσε την ένταση. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ στα βουνά αδυνατούν να υπερασπίσουν τα έργα κατασκευής του κλειστού κέντρου στη Λέσβο και αποχωρούν άπρακτες. Η επιθετικότητα ενάντια στους πρόσφυγες, τις ΜΚΟ και τους υποστηρικτικούς αριστερούς μένει και κλιμακώνεται.
Ακροδεξιοί, χρυσαυγίτες και ακτιβιστές συναφούς νοοτροπίας βρίσκουν πεδίο πρόσφορο για τον ακτιβισμό τους. Στοχοποιούνται πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο εργαζόμενοι σε ΜΚΟ. Τη δεύτερη βραδιά των μπλόκων στη Μόρια συλλαμβάνεται ομάδα επτά ροπαλοφόρων που έχει φτάσει στο χωριό με σαφείς προθέσεις εναντίον προσφύγων και αλληλέγγυων. Τις επόμενες μέρες έχουμε τραμπουκισμούς εναντίον προσφύγων και εναντίον εθελοντών σε ΜΚΟ και σπάσιμο τουλάχιστο τριών αυτοκινήτων ΜΚΟ. Στις 3 Μαρτίου άγνωστοι έβαλαν φωτιά στη μικρή κλειστή δομή πρώτης περίθαλψης και προσωρινής φιλοξενίας στη Συκαμνιά.
Στις 5/3 εμπόδισαν το πλοίο «Mare Liberum» να δέσει για τροφοδοσία στο λιμάνι απειλώντας με εμπρησμό. Πρόκειται για πλοίο ΜΚΟ, με εμπειρία σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης.
Στις 6/3 εμφανίζεται στο κέντρο της πόλης ομάδα γερμανών νεοναζί που ανήκει στην οργάνωση «Generation Identitaire» (Γενιά της Ταυτότητας), η οποία είναι σε επαφή με γνωστή ακροδεξιά ομάδα, σύμφωνα με το τοπικό δημοσιογραφικό site «Στο νησί». Δέχονται επίθεση στην αγορά της πόλης, όπου παριστάνουν τους δημοσιογράφους χωρίς δημοσιογραφικές ταυτότητες, και τραυματίζεται από αγνώστους ένας εξ αυτών.
Το αποκορύφωμα των μαύρων γεγονότων είναι ο εμπρησμός του «Σχολείου της Ειρήνης» της ΜΚΟ «One Happy Family», που προσέφερε απασχόληση, μαθήματα και φαγητό σε πολλούς πρόσφυγες. Την ώρα της κατάσβεσης εντοπίστηκαν και μετά ταυτοποιήθηκαν τρεις από την ομάδα των ναζί, επειδή έκαναν τους «ερευνητές» δημοσιογράφους και έλεγαν ότι «το Σχολείο κάηκε, γιατί ανήκε σε μια ΜΚΟ που έφερνε λαθρομετανάστες από την Τουρκία». Πρόλαβαν και εξαφανίστηκαν.
Επί ΣΥΡΙΖΑ η Λέσβος αναφερόταν από πολλούς σαν το νησί της αλληλεγγύης. Οι αντιπροσφυγικές πολιτικές δουλεύτηκαν από την τότε αντιπολίτευση εντατικά από την αρχή. Βασίστηκαν στην τάση της εύκολης στοχοποίησης του ευάλωτου και του «ξένου» για τη διοχέτευση της απογοήτευσης και της γενικευμένης ανασφάλειας που μετατρέπεται σε οργή. Μια πορεία προς την οχλοποίηση και το σκοταδισμό. Είναι στο χέρι των προοδευτικών πολιτών των νησιών και όλης της χώρας αυτό το κλίμα να αντιστραφεί. Μεγάλα περιθώρια δεν υπάρχουν. Ο αγώνας τώρα κορυφώνεται.