Η φίλη μας η Ρουίζ από την Ισπανία, εργάζεται σε ΜΚΟ στην Μόρια. Ασχολείται με τα μικρά παιδιά. Η Ρουίζ είναι από αυτές τις εργαζόμενες των ΜΚΟ, που υποτίθεται ότι ζουν μέσα στην “χλιδή και την σπατάλη”. Πριν από δύο χρόνια, σε μια πολύ κρύα μέρα ,όταν την επισκεφτήκαμε στο σπίτι της, είχε αναμμένη μια ηλεκτρική σομπίτσα, ήταν τυλιγμένη με μια κουβέρτα και έτρεμε από το κρύο. Τόσο χλιδάτα!

Χτες λοιπόν Καθαρή Δευτέρα, ήταν να πάμε να περπατήσουμε στα πανέμορφα μονοπάτια της περιοχής του Ασωμάτου. Μέσα στον ελαιώνα, πάνω στα παραδοσιακά πλακόστρωτα, δίπλα στα μικρά ρυάκια. Ήταν να ρθει μαζί μας κι η Ρουίζ. Όμως η Ρουίζ δεν ήρθε. Έμεινε κλεισμένη στο σπίτι της. Η Ρουίζ φοβόταν να κυκλοφορήσει. Φοβόταν μην της την πέσουν οι ακροδεξιοί φασίστες.

Έχουμε φτάσει σ’ αυτό το έσχατο σημείο. Μέσα στην πόλη μας την Μυτιλήνη, να νοιώθουν φόβο να κυκλοφορήσουν, να απειλούνται, πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αλήθεια είναι όμως ότι και εμείς απειλούμαστε. Δεν τολμάμε να περάσουμε κοντά από τα μπλόκα, που στήνουν οι ακροδεξιοί τραμπούκοι σε διάφορα σημεία του δρόμου Μυτιλήνης-Μόριας. Ήδη υπάρχουν ανησυχητικά περιστατικά εκδήλωσης βίας από ακροδεξιούς σε Μυτιληνιούς.

Το κατάφερε κι αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης…

Η κατάσταση είναι ανυπόφορη. Είναι επικίνδυνη. είναι αποκρουστική.

Οι ηθικοί αυτουργοί αυτής της κατάστασης έχουν ονοματεπώνυμο. Με τις πράξεις τους, τις δηλώσεις τους, τις παραλήψεις τους, έχουν εκθρέψει το τέρας.

Ενθάρρυναν, κολάκεψαν, χρησιμοποίησαν όλον αυτό τον ακροδεξιό όχλο. Ουσιαστικά όπλισαν τα χέρια του.

Σήμερα καμώνονται τους ανήξερους.

Από κλειστή σύσκεψη, σε κλειστή σύσκεψη. Τελευταία χτες στο αεροδρόμιο με τον κύριο Μηταράκη, πάλι με κλειστές πόρτες! Τον υπουργό των ξενοδοχείων, των αεροδρομίων, που δεν τολμά να βγει στην πόλη μας, να δει από κοντά την επικίνδυνη κατάσταση που διαμόρφωσε η άθλια μεταναστευτική πολίτικη της κυβέρνησης του, που κατακαίει το νησί μας.

Η κατάσταση στο νησί μας έχει φτάσει στο απροχώρητο. Πώς να περιμένει κανείς τουρισμό, όταν εργαζόμενοι πολίτες της Ε.Ε. αποχωρούν από το νησί τρομοκρατημένοι. Οι κατάξανθοι Ευρωπαίοι λιντσάρονται στους δρόμους της πόλης. Τα νοικιασμένα αυτοκίνητα δέχονται επιθέσεις. Όμως οι ξενοδόχοι δεν βλέπω να ενοχλούνται. Ο εμπορικός σύλλογος Μυτιλήνης, δεν αντιδρά, ούτε τα ταξιδιωτικά πρακτορεία, αντιδρούν. Για να μην αντιδρούν σημαίνει ότι μάλλον συμφωνούν με αυτή την έκρυθμη κατάσταση;

Οι ακροδεξιές συμμορίες, οι εικόνες ντροπής, έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα τον τουρισμό του νησιού. Εμείς κι ο κούκος θα είμαστε φέτος το καλοκαίρι. Ποιός ξένος θα τολμήσει να έρθει όταν ξέρει ότι ομοεθνείς του έφυγαν κυνηγημένοι; Ολλανδοί, Σουηδοί, Ισπανοί, Νορβηγοί … έγιναν λαγοί.

Και τώρα που οι φασίστες ξεμπέρδεψαν και με τους Ευρωπαίους, σειρά έχουν … οι ντόπιοι. (Κοίτα να δείς που θα κινδυνεύουμε από τις “εξαγριωμένες coiffeurs”…)

Ευθύνες υπάρχουν ποινικές και αστικές. Υλικό ταυτοποίησης άφθονο. Όμως, νοιάζεται κανείς να τους μαζέψει;