Της Γεωργίας Λυμπέρη
Σήμερα η μέρα δεν είχε σκηνές, αποθήκες, ανάγκες … Σήμερα η μέρα είχε πορεία για την ανάγκη ….. Ραντεβού στις δώδεκα στην αρχή της αγοράς αφού το αρχικό κάλεσμα στην πλατεία ακυρώθηκε λόγω καρναβαλικών εκδηλώσεων… Στην αρχή ο κόσμος λίγος ,στριμωγμένος ανάμεσα σε αυτοκίνητα , ταξι , περαστικούς …. όταν απλώθηκε και ξεδιπλώθηκε έδειξε τον όγκο και τον παλμό του ….. άνθρωποι κάθε ηλικίας, στην πλειοψηφία τους νέοι ,ντόπιοι κι ελάχιστοι πρόσφυγες , οικογένειες με καρότσια , με σκυλάκια, συνθήματα , κουβέντα , γέλιο ένας κόσμος πολύχρωμος, ειρηνικός, αποφασισμένος όχι απλά να βοηθήσει τους αναγκεμένους αλλά να γίνει η φωνή τους.
Κι όταν κατέληξε – αφού διέσχισε όλη την αγορά , την Επάνω Σκάλα , το κιόσκι – και γέμισε την πλατεία Σαπφούς τότε κατάλαβες πως δεν είσαι μόνος πως οι αλληλέγγυοι , , οι αντιφασίστες είναι πολλοί σ΄αυτό το νησί …Το υποψιαζόσουν από τον ελαιώνα , τις υπογραφές , άλλα ξαφνικά είδες κόσμο που δεν είχες ξαναδεί να φωνάζει : “Λέσβος γη αντιφασιστική“μες στο κρύο και το ξεροβόρι …..

…και το βράδυ εκδήλωση στο θεατράκι του φομ από το χορευτικό των αφρικανών προσφύγων στο νησί …τραγούδια , χοροί, χρώμα στα ρούχα, στα μαλλιά στο πρόσωπο .

Ο κόσμος ξεχειλίζει …. στη σκηνή πολύχρωμα κοστούμια, αρχέγονοι χοροί, ζωντάνια, και τραγούδια ελληνικά, ιταλικά, λατινοαμερικανικα…. βλέπεις όλο αυτό το πολύχρωμο θέαμα, γελαστό, να ονειρεύεται και σκέφτεσαι ποιος φοβάται ποιον ; ….κλεισμένοι στα σπίτια μας και στο θερμοκήπιο της καθημερινότητας μας φοβόμαστε να κοιτάξουμε στα μάτια , να δώσουμε το χέρι ….
” Μη φοβάστε . Ο φόβος …περιέχει πείνα …μη μασουλάτε αισθήσεις …”
στίχοι Κ. Δημουλά από τη Χλόη Θερμοκηπίου