ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Απόψεις Δεύτερο Θέμα

Εκλογικός νόμος και Ιβηρικό παράδειγμα

Μετά την συναίνεση στο πρόσωπο της Προέδρου της Δημοκρατίας σειρά έχει η σφοδρή σύγκρουση για τον εκλογικό νόμο.

Σύγκρουση αναμενόμενη από την στιγμή που η ΝΔ βλέποντας μόνο το κομματικό της συμφέρον επέλεξε την επαναφορά μιας ακραίας μορφής υπερενισχυμένης αναλογικής ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία επιμένει στην απλή αναλογική και το ΚΙΝΑΛ σε μια μορφή ενισχυμένης – αλλά σε πιο λογική βάση – αναλογικής. Ο τρόπος που χειρίζεται το ζήτημα η ΝΔ και κυρίως η εμμονή της σε κλιμακωτό bonus που δίνει αυτοδυναμία σε κόμμα του 38% έχει τροφοδοτήσει την συζήτηση για εκλογές εντός του 2020. Διπλές μάλιστα εκλογές όπως με έμφαση επαναλαμβάνει κάθε τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης χωρίς μάλιστα να αποκρύπτει την βούληση του να « κάψει» την απλή αναλογική, το σύστημα δηλαδή με το οποίο θα διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές. Προσπαθεί με την βοήθεια των χειραγωγούμενων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης να μετατρέψει σε όρο εθνικής επιβίωσης την απόσυρση της απλής αναλογικής δια της δεύτερης εκλογής, εφόσον οι συσχετισμοί αλλά και η βούληση των πολιτικών δυνάμεων δεν θα επιτρέπουν τον σχηματισμό κυβέρνησης μετά την πρώτη εκλογή. Αυτό είναι το σχέδιο της ΝΔ. Στηρίζεται σε δύο βεβαιότητες : ότι έχει εξασφαλισμένο ποσοστό 38% και ότι οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης – και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία και το ΚΙΝΑΛ- θα συνεχίσουν εσαεί με την σημερινή αντιπαλότητα που αποκλείει προεκλογική ή μετεκλογική συνεργασία. Αν αυτές οι βεβαιότητες αναιρεθούν από την πραγματικότητα, το όλο σχέδιο θα γυρίσει μπούμερανγκ. Η πρώτη βεβαιότητα εδράζεται  όχι στα ανύπαρκτα επιτεύγματα της κυβέρνησης αλλά στην παραδοχή ότι είναι ακόμα νωρίς για να μετανιώσουν οι πολίτες για την ψήφο τους. Η εικόνα όμως της αγοράς τα Χριστούγεννα που συνδέεται με την κατακόρυφη μείωση του κοινωνικού επιδόματος, η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής, η προφανής αστοχία της κυβέρνησης στα λεγόμενα εθνικά θέματα και η προσφυγική βόμβα μπορούν κάλλιστα να περικόψουν την περίοδο εκλογικής χάριτος.

Η δεύτερη βεβαιότητα μπορεί να εξανεμιστεί  από μια ανατροπή στις σχέσεις των δυο αντιπολιτευτικών δυνάμεων, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Μια άμεση βελτίωση των σχέσεων και μια προοπτική συζήτησης για τους όρους  συγκρότησης μιας κυβέρνησης των προοδευτικών δυνάμεων με κοινή προγραμματική βάση θα έχει αυτομάτως δύο επιπτώσεις. Πρώτον θα εξασθενίσει την πρώτη βεβαιότητα δίνοντας διέξοδο στους ψηφοφόρους που συνειδητοποιούν τα αδιέξοδα της πολιτικής της ΝΔ. Και δεύτερον θα διασκεδάσει τις αγωνίες ενός τμήματος του εκλογικού σώματος για μια πιθανή ακυβερνησία από την εφαρμογή της απλής αναλογικής. Γιατί η επιχειρηματολογία που περιορίζεται στο δίκαιο της άδολης απλής αναλογικής δεν αρκεί. Πρέπει απαραιτήτως να συνδυάζεται με  κυβερνητική πρόταση από την κυβερνώσα αριστερά και κεντροαριστερά. Όπως γίνεται στην Ιβηρική χερσόνησο , στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Μόνο ενωμένη η προοδευτική παράταξη μπορεί να μετατρέψει το σενάριο των διπλών εκλογών σε παγίδα στην οποία θα πέσει ο κατασκευαστής της. Όσοι λένε ότι είναι δύσκολο έχουν δίκιο. Θέλει δουλειά πολλή και γρήγορα ώστε να γεφυρωθούν όχι μόνο προγραμματικές διαφορές αλλά ψυχικά χάσματα. Όσοι λένε ότι είναι αδύνατο λόγω ακριβώς των μεγάλων προβλημάτων ανάμεσα στα δύο κόμματα έχουν άδικο. Ας θυμηθούν τις σχέσεις Σάντσεθ και Ιγκλέσιας λίγο πριν τις εκλογές. Τώρα ο δεύτερος είναι αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση του πρώτου.