Είναι κάτι που κανείς και καμία δεν μπορεί, τώρα πια, να το αμφισβητήσει: Θες «από αισιοδοξία», θες «από κούραση», θες «από έλλειψη εναλλακτικών», ανεξάρτητα από το πώς το προσλαμβάνει κανείς, η αναστροφή του κλίματος μέσα στην κοινωνία, υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, είναι φανερή.

Η προσμονή για το «τέλος των μνημονίων», το τέλος δηλαδή μιας περιόδου συνεχών ανατροπών της καθημερινότητας, που τώρα πια φαντάζει για πολλούς και πολλές το πιο ρεαλιστικό σενάριο, είναι το υπόστρωμα πάνω στο οποίο πατάει αυτή η αναστροφή.

Το «φως στην άκρη του τούνελ» είναι αυτό που σήμερα, όλο και περισσότεροι/ες το βλέπουν. Δουλειά της κυβέρνησης είναι, η από εδώ και πέρα πορεία προς αυτή, να είναι όσο το δυνατό πιο ομαλή.

Οπως έχουμε ξαναγράψει: «από την, σχεδόν, καθημερινή επίθεση στην καθημερινότητα, που δεν «σε άφηνε να ανασάνεις», τώρα, οι περισσότεροι και οι περισσότερες, είμαστε σε μια άλλη φάση: Σταθεροποίηση, έστω και σε χαμηλό σημείο, κάτι που όμως δίνει την λυτρωτική δυνατότητα της σκέψης και του σχεδιασμού για το αύριο.»

Η προσμονή «του τέλους των μνημονίων», όπως και αν αυτή την αντιλαμβάνεται ο κάθε ένας και η κάθε μια δεν σημαίνει τίποτα άλλα παρά «προσμονή για την επόμενη πίστα».  Η «αναγέννηση της ελπίδας», είναι για τους πολλούς, αυτή η «νέα πίστα¨.

Η «αναγέννηση της ελπίδας» για τους πολλούς, σημαίνει, ότι, μετά από αυτό το τούνελ δεν θα βρούμε άλλο μπροστά μας.