ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Αλληλεγγύη

Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία: Είναι ουτοπία; Στην Ελλάδα είναι νόμος του κράτους.

Πολύς κόσμος πέρασε από το Γκάζι, εκεί όπου περίπου 200 φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας , αρκετά καινούριοι οι περισσότεροι, δικτυώθηκαν μεταξύ τους, και παρουσίασαν στο κοινό το έργο τους, τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, προσπαθώντας να εξηγήσουν τον εναλλακτικό τρόπο  παραγωγής, εργασίας και κατανάλωσης με βάση τις αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας και του συνεργατισμού.

Για μιαν άλλη επιχειρηματικότητα μιλάμε, η οποία με εργαλείο τον νέο νόμο για την ΚΑΛΟ, από τη μία καταργεί τη σχέση εργαζόμενου – εργοδότη προωθώντας το συνεργατισμό, από την άλλη προσπαθεί να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό της αγοράς, αλλά με κοινωνικό πρόσημο. Δύσκολα εγχειρήματα, όχι ακατόρθωτα. Κάποιες πλευρές του νέου για την ελληνική κοινωνία, τεράστιου αυτού ζητήματος προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε σήμερα με τους καλεσμένους μας.

Χαρακτηριστική η ερώτηση γαλλίδας που επισκέφθηκε την έκθεση, όταν της ανέλυσαν για τι είδους εγχειρήματα πρόκειται. «Είναι ουτοπία», είπε. Για να πάρει την απάντηση: «Στην Ελλάδα είναι νόμος του κράτους».

Ο Γιάννης Χατζηχρήστος, σύμβουλος Διοίκησης της ΔΕΔΑ ( Εταιρεία Διανομής Αερίου Λοιπής Ελλάδας)  μίλησε για την έκθεση και για τους ενεργειακούς συνεταιρισμούς, και μεταξύ άλλων, είπε:

«Είδα λαμπερά μάτια νέων ανθρώπων κι ελπίδα, όρεξη να επιχειρήσουν με έναν άλλο τρόπο όχι τον κλασσικό. Το εγχείρημα της ΚΑΛΟ να αποσυλοποιήσει μια ολόκληρη κοινωνία από τη λογική της ανάθεσης.  …Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα συνεταιρισμών εργαζομένων, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην επαναλειτουργία κλεισμένων μονάδων. Υπάρχει τη έλλειψη του χρηματοδοτικού βραχίονα, δεν μπορούν να δανειοδοτηθούν, δεν υπάρχει συνεταιριστική τράπεζα, διότι μια συστημική τράπεζα δεν θα δώσει δάνειο σε τέτοιο εγχείρημα. Υπάρχουν σε πρωτοβάθμιο επίπεδο προσπάθειες, πιστωτικοί ή καταναλωτικοί συνεταιρισμοί, που μπορούν να αποτελέσουν τη βάση του χρηματοδοτικού σχήματος που πάει να δημιουργηθεί.   …Η νομοθεσία βρίσκει εφαρμογή και στους ενεργειακούς συνεταιρισμούς, στην ιδιοπαραγωγική κατανάλωση ενέργειας. Είναι αποδοτικά τα εγχειρήματα. Το θέμα των αγροτικών συνεταιρισμών πρέπει να το δει η κυβέρνηση, αλλά και το πεδίο. …Τα κέντρα στήριξης για την ΚΑΛΟ, που θα τα φτιάξουν φορείς ΚΑΛΟ, είναι σημαντικά.»

Ο πανεπιστημιακός Γιώργος Σταμπουλής, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στους συνεταιρισμούς εργαζομένων, αλλά και στα βήματα που πρέπει να γίνουν για να είναι τα συνεταιριστικά εγχειρήματα πιο αποτελεσματικά από τα καπιταλιστικά:

«Νέος κόσμος , νέα εγχειρήματα, η προστιθέμενη αξία της έκθεσης είναι πως συναντήθηκε όλος αυτός ο κόσμος , με την θεσμική αιγίδα του κράτους. Είναι σαν ένα μωρό που σταματάει να μπουσουλάει κι αρχίζει να περπατάει, βρίσκουμε τα πρώτα παραγωγικά εγχειρήματα , υπάρχει σαν τάση ισχυρή μια κοπερατίβα γνώσης, τεχνογνωσίας, των ηλεκτρονικών, του λογισμικού,  που οργανώνονται. Είναι ακόμη μικρά σε μέγεθος και πρέπει να μεγαλώσουν, να αποκτήσουν ωριμότητα οργανωτική. Να αποφευχθεί ο μιμητισμός, να βρει ο καθένας το δρόμο του αυτό που του ταιριάζει, όχι αυτό που νομίζει ότι θα είναι αποδοτικό επειδή το έκανε ο άλλος κι απέδωσε. Δεν δουλεύει η επιχειρηματικότητα έτσι, είναι ταυτοτικό το εγχείρημα, και προσωπικό και συλλογικό στοίχημα.

Ούτε και αφέλεια να υπάρχει, πρέπει να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα του εγχειρήματος, μαζί με την κοινωνική χρησιμότητα. Να μην αναπαράγουμε την αλλοτρίωση της καπιταλιστικής παραγωγής στην ΚΑΛΟ. Το ζήτημα δεν είναι κάποιος να λέει ότι αγοράζω υπηρεσίες ή προϊόντα ΚΑΛΟ επειδή είναι ΚΑΛΟ, αλλά επειδή έχει καλύτερες υπηρεσίες, επειδή είναι καλύτεροι και αποδοτικότεροι από την καπιταλιστική εταιρεία. Να μπουν σε εκθέσεις όλοι κι εκεί μέσα να αποδείξουν ότι είναι καλύτεροι οι φορείς ΚΑΛΟ από τις κλασσικές, καπιταλιστικές επιχειρήσεις.

Από τις δομές αλληλεγγύης που δημιουργήθηκαν τα χρόνια της κρίσης, μας έμεινε το κοινωνικό κεφάλαιο.  Το επόμενο βήμα είναι να εξελιχθούν αυτά σε καταναλωτικούς συνεταιρισμούς, μονάδες που θα μπουν στη λειτουργία της οικονομίας, που θα διατηρήσουν τον αλληλέγγυο χαρακτήρα, αλλά θα είναι οικονομικά βιώσιμες. Τα καλά οργανωμένα τέτοια σχήματα, είχαν μία μεθοδικότητα την οποία πρέπει να αναβαθμίσουν. Αν αυτό εξασφαλισθεί, θα εξασφαλισθεί η χρηματοδότηση για τα παραγωγικά σχήματα. Αυτό είναι ένα μεγάλο κομμάτι της οικονομίας.Το μωρό δηλαδή πρέπει να σηκωθεί και να φάει το δράκο. Να κερδίσει οργανικά. Να την κλείσει μια καπιταλιστική επιχείρηση. Ή να την αγοράσει και να τη κάνει κι αυτή συνεταιριστική. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ, με συνεταιρισμούς εργαζομένων και άλλες μορφές συνεταιρισμών. Στον Μοντραγκόν και αλλού, πέτυχε. Σήμερα βλέπουμε πως αναβαθμίζεται η εργασία σε σχέση με το κεφάλαιο, έχει τη δυνατότητα χειραφέτησης. Ατό δίνει δυνατότητα αυτοοργάνωσης της εργασίας, ικανότητα για επενδύσεις στρατηγικού χαρακτήρα.

Στις δύο συμπεριφορές που έχουμε συνηθίσει,« ο καθένας το μαγαζάκι του» και το «ψάχνω να βρω αφεντικό», προσπαθούμε να εξηγήσουμε τι κερδίζει από τη συλλογικότητα κάποιος για την ποιότητα της ζωής του, και οικονομικά.

Χρειάζεται το πεδίο να συζητήσει πως θα οργανωθεί οικονομικά: 1.Να δημιουργήσει τους δικούς του πιστωτικούς συνεταιρισμούς και 2. να οργανωθούμε όλοι οι υπόλοιποι σε καταναλωτικούς συνεταιρισμούς και να τους ενισχύσουμε με την αγοραστική μας δύναμη

Η Αγάπη Καραμανλή, από το τμήμα ΚΑΛΟ του ΣΥΡΙΖΑ, μιλά για την έκθεση και τι σηματοδότησε, για το νόμο και τη νίκη του κόσμου της εργασίας, για την προσπάθεια που οφείλει να γίνει στο πεδίο ώστε οι δυνατότητες  της ΚΑΛΟ να αξιοποιηθούν γιατί μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη:

«Η έκθεση σηματοδότησε και θεσμικά την έναρξη μιας κοινωνικής διαδικασίας στο πεδίο, δικτυώθηκαν οι φορείς ΚΑΛΟ και τα εγχειρήματα μέσα στο κοινό χώρο, σηματοδοτήθηκε με πολύ ισχυρό τρόπο από την ομιλία του πρωθυπουργού στα εγκαίνια και όπως πολύ ξεκάθαρα περιγράφηκε , μεροληπτούμε υπέρ της (ΚΑΛΟ). Και γιατί να μη σηματοδοτήσει και μια διεθνή έκθεση οικονομίας του χώρου;

Η έκθεση σηματοδότησε να τελειώσει και μία σύγχυση στο μυαλό του κόσμου: πρόκειται για οικονομικές επιχειρήσεις με εργαλείο το νέο νόμο που προβλέπει δημοκρατικές διαδικασίες, μισθολογική σύγκλιση κι αυτό είναι μία τεράστια νίκη για τον κόσμο της εργασίας, διαμορφώνει σταδιακά μία νέα συνθήκη να εκλείψει ο ταξικός διαχωρισμός στο εσωτερικό της. 

Όπως είπε και μία φίλη γαλλίδα όταν της εξήγησα στην έκθεση τι είναι η ΚΑΛΟ και τι κάνουμε εδώ, «είναι ουτοπία;»  και της απάντησα «στην Ελλάδα είναι νόμος του κράτους».

Ακούστε: